Tego dnia przekroczyliśmy punkt, który jest połową drogi Camino Frances uznaną przez Hiszpanów. Jednak jest to połowa droga pomiędzy Roncesvalles, a Santiago, a nie z Saint Jeant Pied de Port. Tuż przed Sahagun minęliśmy magiczną bramę połowy Camino teraz kilometry już lecą w dół. Dzisiaj było strasznie, strasznie gorąco. Jakieś 10 km przed naszym celem spotkaliśmy Australijczyków, którzy wędrowali rodzinnie. Mieli ukulele przez chwilę wędrowaliśmy razem śpiewając i śmiejąc się. Dowiedzieliśmy się, że dla nich w sumie to dzisiejsza temperatura to pikuś no bo przecież oni na co dzień z kangurami biegają przy jeszcze wyższych temperaturach 😉 . Kiedy dotarliśmy do naszego albergue okazało się, że prawie wszyscy, z którymi szliśmy do tej pory też tutaj się zatrzymali. Spędziliśmy razem naprawdę udany wieczór. Potem okazało się, że to był jeden z naszych ostatnich wspólnych wieczorów razem. Niektórych osób już potem więcej nie spotkaliśmy. Zostały tylko wspomnienia, ale naprawdę dobre. 

Porady praktyczne: 

Bardzo polecamy albergue municipalne. Super miejsce. Bardzo miło witają każdego, oprowadzają i przytulają na powitanie 🙂 . 

Życie, droga – Camino- never STOP walking!

Po poprzednim bardzo emocjonalnym dniu naszego camino nastał nowy lepszy tak bardzo inny. Wszyscy tego dnia czuliśmy, że coś się zmieniło. Każdy niósł jakiś bagaż ze sobą nie licząc tego na plecach, ale ten w sercu ważniejszy i sprawiający, że zupełnie można było zapomnieć o kilogramach ciążących na naszych barkach. Tylko, że teraz wiedzieliśmy, że obok szedł ktoś z kim możemy porozmawiać podzielić się naszymi myślami, lub po prostu iść razem w milczeniu czując czyjąś obecność obok, albo też iść śmiejąc się i  każdy krok jakby przychodził z coraz większą łatwością i lekkością.  

Porady praktyczne:

Nocleg polecamy w albergue San Bruno prowadzonym przez Włocha. Bardzo przyjazne miejsce, super ogród idealny  na odpoczynek. Nie polecamy natomiast  tam menu peregrino, cena ok, ale jakoś smak i ilość jedzenia nikogo z nas nie zadowoliły.